t.d.ç.
ilk em;
küçüklerimi korumak,
büyüklerimi sevmek.
yordu mu?
aşk illeti mi?
özünde çok seyrektir..
mülküm;
akıldan, ileri gitmektir.
ey büyük atay!
tak!
kaçtığın yoldan
gösterdiğin hede; f.
durmadan yürüyeceğim...
ee?
and?
varsa içerim.
varlığım yokluğuma armağan.
ah ne mutlu!
seviyorum diye,
ne?!
