enfin! je me débarrasse d'eux!

Gerekli malzemeler hazırsa temizliğe başlayabiliriz. Zihnimin karanlık köşelerinki örümcek ağlarından tutun da, orta yerindeki kırmızı koltuğa kadar, toz bağlamış hatıralardan, tahatakurusu gibi beynimi kemiren düşüncelere kadar hepsini dışarı atıyorum. Gereksiz her şeyi çıkarmak, bütün kirli düşüncelerimi kısa programda makineye atmak niyetindeyim. Onları küçücük kalana kadar makinede sıkmak istiyorum, çünkü zamanında onlar beni çok sıktılar. Hem sonra hijyen nedir? Kendine yakıştıramadığın düşüncelerin başkasının aklına gelmesine de müsaade etme. Gerçek hijyen budur, Tijen hanım! Pencerelerden çamaşır atmakla olmuyor bu işler. Kafandan temizlemen gereken bit değil, dünyaya kıyasla bit kadar bile olmadığı halde beynini yiyen düşüncelerdir. Ve gerçekten temize çıktığın an, o andır, bilmem “an”ladın mı?